Mijn kinderen zijn leerling op het Tabor College in Hoorn.
En mijn jongste zoon vertelde gisteren dat bij Mens en Maatschappij het onderwerp nu is: Nederlands Indie. Dus ik zei in een impuls dat ik wel gast college wil geven om iets over dit onderwerp te vertellen omdat wij als familie zelf gerepatrieerd zijn in de jaren 50 van de vorige eeuw. En ik wat kan vertellen over wat er in die de jaren 1940-1960 daar gebeurd is. Verhalen die niet in de geschiedenis boeken staan met foto’s uit prive bezit.
Vanochtend kreeg ik een appje van mijn jongste zoon: pap je kan komen!
Ondanks dat ik hier niet op voorbereid was en me ook niet kon voorbereiden, stuurde ik een paar foto’s door naar mijn zoon die hij op de beamer kon presenteren via zijn iPad en reed ik naar school toe.
Daar kon ik direct naar de klas toe gaan en de laatste 25 minuten iets vertellen als gast docent. Volledig onvoorbereid, maar met alle opgedane kennis van de NHL bijeenkomsten een fantastische les neergezet met foto’s op de beamer. Alle rollen van de docent en de taken als leraar in mijn achterhoofd een heerlijke 25 minuten beleefd.
Beide docenten en alle leerlingen waren beneveld door mijn verhaal en het grootste compliment wat ik kreeg is dat de docenten vragen stelden over onderwerpen die niet in de geschiedenis boeken staan (doel bereikt!) en alle leerlingen daadwerkelijk aandachtig de les volgden zonder afleiding!
En ik had voor het eerst de leerlingen met bepaald gedrag wat ik normaal gesproken niet tegenkom, maar wel veel over hoor:
- ongeinterseerd
- op hun telefoon spelen
- hoodie op
- etc..
Het was heel erg leerzaam om dit mee te maken en hiermee om te gaan. Na de les ben ik gevraagd om dit vaker te doen. Gaan we zeker doen!
Als ik eerlijk ben, voor het eerst voelde ik mij een bewust bekwame docent.
Reactie plaatsen
Reacties