Laat ik toch een stuk vergeten te publiceren...
In een werkgroep (Danny Persoon en José de With) hebben we op 15 december 2020 samengewerkt aan een escalatie-ladder. De opdracht was om samen de stappen te beschrijven. We kwamen op onderstaande stappen:
Escalatieladder:
Stap 1: Bewust negeren (maar je hebt het wel gezien)
Stap 2: Leerling aankijken en ondertussen doorgaan met de les
Stap 3: Leerling aankijken en les even stopzetten
Stap 4: Naam noemen en ondertussen doorgaan met de les
Stap 5: Naam noemen en ik - boodschap geven. De leerling die stoort bij de naam noemen en zeggen wat voor gedrag hij vertoont en dat ik het vervelend vind.
Stap 6: Alleen zijn naam noemen en oog contact maken.
Stap 7: Naam noemen en waarschuwen. waarschuwing geven en aangeven dat je al 2 keer zijn/haar naam had moeten noemen.
Stap 8: De leerling op een andere plek zetten zodat hij/zij alleen zit.
Stap 9: Leerling verplaatsen in de les
Stap 10: De leerling blijft na de les even zitten en ik ga een gesprek met hem voeren.
Stap 11: Leerling straf geven
Stap 12: Als de leerling in de volgende lessen hetzelfde gedrag vertoont word de leerling uit de klas verwijderd en word stap 7 vervangen door stap 13.
Stap 13: Leerling eruit sturen
Stap 14: Gesprek met mentor of teamleider
Stap 15: schorsen
Wat vooral interessant is om te onderzoeken hoeveel stappen noodzakelijk zijn om te beschrijven, waarbij ik zelf tot de conclusie gekomen ben dat het belangrijk is om liever meer dan minder stappen te beschrijven. Het is ook makkelijker om meer dan minder stappen te bedenken. Het gevolg hiervan is, dat je makkelijker om kan gaan met verschillende situaties en je kunt stappen overslaan.
Vooralsnog heb ik dit niet hoeven toe te passen in de praktijk.
Reactie plaatsen
Reacties